Laten we beginnen met de vraag: wat betekent “spelen” voor jou? Het kan zich manifesteren als het onbevangen spel van kinderen met hun poppen of auto’s, of als het levendige tafereel op de schoolspeelplaats. Het kan ook de vorm aannemen van digitale avonturen, waarbij je jezelf verliest in games op je telefoon, laptop of console. En dan is er het duisterste soort spelen: het manipuleren van de gevoelens van anderen. In dat laatste geval is het antwoord ondubbelzinnig: NEE, dat is niet aan de orde.
Dus, speel ik nog steeds in het alledaagse leven? Absoluut. Vroeger was ik een gepassioneerde gamer, en die liefde voor games is nog steeds voelbaar. Wanneer ik niet verdiept ben in boeken of bezig ben met creatieve handwerken in mijn vrije tijd, betrap je me misschien wel op een spelletje. Final Fantasy, The Sims, en meer – ze hebben allemaal een plekje in mijn hart. Af en toe brengen we ook wat nostalgie terug met bordspellen of kaartspellen zoals Uno.
Laat je niet misleiden door het idee dat volwassenheid het einde betekent van het genieten van de dingen die als kind een twinkeling in je ogen brachten. En dan is er nog het plezier van een ander soort spel: ondeugendheid. Ja, ook daar maak ik me schuldig aan. Met mijn medewerkers, mijn dochter, mijn vrienden – een vleugje speelsheid houdt het leven interessant.
Blijf altijd lachen ;-).
Tiernnadrui 
Herkenning in het gamen, want dat is ook spelen. 😊
Gisteren nog gespeeld met kleindochter van 5. Zij kijkt op tv naar de Smurfen. Wat wij gingen dat naspelen. Ik was Carcamel en zij Asraël en we gingen smurfen vangen. Grote lol!
LikeGeliked door 1 persoon