Stel je voor: een mysterieuze vrouw, gehuld in een fladderende mantel, zittend tussen twee imposante zuilen. Niet meteen het beeld dat opduikt als je denkt aan leiderschap, toch? De meeste mensen zien eerder een manager voor zich in een strak pak, gewapend met een presentatie vol KPI’s en een blik alsof die net zijn derde espresso op heeft. En toch… De beste leiders die ik ken, hebben (misschien onbewust) allemaal een beetje van de Hogepriesteres in zich.
Wie is die Hogepriesteres eigenlijk?
Voor wie nu denkt: “De wattes?”. De Hogepriesteres is een van de kaarten uit de Grote Arcana van de tarot. Zij is de stille kracht achter het gordijn. Geen spreadsheet voor haar, maar wel een feilloos gevoel voor sfeer. Ze hoort niet alleen wat er gezegd wordt, maar vangt vooral de dingen op die niet uitgesproken worden: die ongemakkelijke stiltes, die snelle blik, dat onderhuidse gevoel dat je niet in een grafiekje krijgt. En precies dat stukje magie vergeten we in leiderschap soms een beetje. Of we vinden het zelfs wat spannend. Want ja, je kunt intuïtie niet in een Excel-sheet gieten. Mijn poging om dat te doen werd een puinhoop.
Ik vertel je niet dat je je volgende businessplan met een tarotkaartlegging moet maken (hoewel, soms… zou het de boel misschien een stuk spannender maken). Waar het om gaat, is dat leiderschap allesbehalve zwart-wit is. We moeten best wat meer kleur (en mysterie) toelaten in de manier waarop we ermee omgaan. Leiderschap is gelaagd, een beetje zoals een goede lasagne. En wie houdt er nu niet van een extra laagje smaak?
Stilte en intuïtie
De kracht van de Hogepriesteres zit in het durven vertrouwen op wat je voelt, zelfs als de cijfers iets anders lijken te zeggen. Want cijfers? Die kunnen we vaak wel zo draaien dat ze passen bij het verhaal dat we willen vertellen. Het vraagt lef om je buikgevoel te volgen, zeker als iedereen om je heen met grafieken zwaait. Ik geloof dat de mooiste beslissingen ontstaan in die kleine momenten van stilte, net voordat je reageert. Daar, in dat mini-pauzemoment, ontstaat de magie.
Waarschijnlijk herken je het wel: zo’n vergadering waarin alles “prima” lijkt, maar je voelt dat er onderhuids iets broeit. Of dat je tijdens een gesprek merkt dat de woorden niet helemaal overeenstemmen met de energie in de kamer. Dat is het moment waarop je innerlijke Hogepriesteres zachtjes op je schouder tikt. Niet om te roepen, maar om je uit te nodigen even te vertragen, te luisteren, en te vertrouwen op je eigen wijsheid.
De kunst is om hoofd en gevoel samen te laten dansen.
Tiernnadrui
En nee, het rationele hoeft niet aan de kant. Integendeel! De kunst is om hoofd en gevoel samen te laten dansen. Soms leidt het hoofd, soms het hart. En af en toe mogen ze gewoon samen even stilstaan op de dansvloer.
Wachten en observeren
De Hogepriesteres is niet degene die het hardst roept, of die meteen haar mening klaar heeft zodra er een vraag op tafel ligt. Integendeel. Haar kracht zit juist in het niet-reageren. In het durven wachten. In het observeren vóór ze het woord neemt.
Toch lijkt het soms wel een sport om zo snel mogelijk te antwoorden, alsof je pas meetelt als je je mening deelt vóór de koffie koud is. Maar de Hogepriesteres? Die kijkt liever eerst even rond. Ze weet dat de beste inzichten zelden komen door het hardst te schreeuwen, maar juist door te luisteren naar wat er onder de oppervlakte speelt.
Je krijgt niet meteen applaus voor je stilte.
Tiernnadrui
Stel je voor: een meeting waarin iedereen door elkaar praat en jij denkt alleen maar “waar gáát dit over?”. In plaats van in de chaos te springen, leunt de Hogepriesteres rustig achterover. Ze observeert wie zich ongemakkelijk voelt, wie net iets te fel reageert, en wie vooral stil blijft. Ze laat de ruis voorbijtrekken, tot ze voelt wat er écht speelt.
Dat vraagt soms wat lef, want je krijgt misschien niet meteen applaus voor je stilte. Maar voel het vooral zelf: die momenten van observeren zijn goud waard. Ze geven je de kans om niet alleen te reageren, maar echte meerwaarde toe te voegen. Soms is even helemaal niks zeggen krachtiger dan de chaos te voeden.
Luisteren in lagen
Luisteren is zoveel meer dan alleen horen wat iemand zegt. De Hogepriesteres in ons weet: echt luisteren gebeurt in lagen. Je zou het kunnen zien als een ui (zonder tranen, beloofd) of als een magische trappartij naar beneden, hoe dieper je gaat, hoe meer je ontdekt.
- De bovenste laag: horen wat er wordt gezegd.
Dit is het makkelijkste deel. Je hoort de woorden, de zinnen, de feiten. Je noteert de to-do’s en de deadlines. Maar je kunt een hele vergadering uitzitten en alsnog geen idee hebben wat er écht leeft. - De middelste laag: voelen wat er wordt bedoeld.
Hier begint de magie. Je herkent de onuitgesproken emoties: de frustratie achter een glimlach, de twijfel in een opmerking, de energie die in de kamer hangt. Hier mag je innerlijke heks zich laten zien. - De diepste laag: weten wat er nodig is.
Dit is de magie van de Hogepriesteres. Na het horen en voelen, wéét je intuïtief wat er nodig is. Je voelt welke vraag je moet stellen, wie je een extra steuntje moet geven, of welke richting klopt. Dit weten is niet gebaseerd op logica, maar op verbinding. Op dit niveau luister je met al je zintuigen én je intuïtie. Je hoort wat niet wordt uitgesproken en voelt waar ruimte is om te helen, verbinden of ondersteunen.
Wil je dit eens in de praktijk brengen? Probeer eens een “Stille start-vergadering”:
Geen agenda op het bord, geen PowerPoint, geen vaste uitkomst. Je maakt de agenda wel voor jezelf, maar begint de meeting met de mededeling dat iedereen tien minuten in stilte mag nadenken over het onderwerp. Iedereen schrijft zijn gedachten op, en pas daarna begint het gesprek. Je zult merken: de inzichten zijn dieper, de gesprekken oprechter en de magie… die voel je vanzelf.
Leiderschap als lasagne
De Hogepriesteres leert ons ook dat leiderschap niet bestaat uit één enkele laag, maar uit een smakelijke stapel; net als de goeie lasagne waar ik het eerder over had in dit blog. Want alleen pasta is wat saai, alleen saus valt wat zwaar op de maag, en enkel kaas… tja, dat is óf te veel lactose óf gewoon een rare pizzarest. Het is juist de combinatie die een lasagne onweerstaanbaar maakt.
De Pasta = de harde feiten
Dit zijn de cijfers, de afspraken, de concrete doelen. Ze vormen de basis: zonder pasta geen lasagne, zonder feiten geen stevig fundament. De Hogepriesteres negeert de feiten niet, ze bouwt er haar structuur op.
De Saus = de menselijke emoties
Hier begint het te borrelen. De saus verbindt alles met elkaar. Dit zijn de gevoelens, de sfeer, de onderlinge dynamiek. De Hogepriesteres proeft deze laag als geen ander: ze merkt het als iemand zich niet gehoord voelt, als er spanning hangt, of als enthousiasme in de lucht zit.
De kaas = het intuïtieve snuifje magie
En dan, de bovenste (en misschien wel lekkerste) laag: het intuïtieve, het ongrijpbare, dat beetje mysterie. De kaas smelt overal tussendoor en maakt het geheel af. Dit is het moment waarop je voelt dat er “iets” is. Een richting, een kans, een waarschuwing. Zonder dat je het in woorden kunt vatten. Hier vertrouwt de Hogepriesteres op haar innerlijke weten.
De kunst? Niet kiezen tussen pasta, saus of kaas, maar alle lagen samen brengen tot één geheel. Je mag als leider schakelen tussen feiten, gevoel en intuïtie. Soms met je stevig zijn (pasta), soms verbindend (saus), en soms gewoon vertrouwen op dat mysterieuze buigevoel (kaas!).
Allemaal mooi, maar weet: de perfecte lasagne bestaat niet. Net als leiderschap is die van mij altijd een beetje rommelig, zelfs die uit de winkel die je alleen maar in de oven hoeft te schuiven.
Leven met aandacht
Tot slot, de Hogepriesteres laat ons zien dat leiderschap met een spirituele twist niet draait om het uitschakelen van je ratio, maar juist het samenbrengen van al je lagen. Je hoeft niet te kiezen tussen je verstand en je gevoel, tussen structuur of magie. Het mooiste leiderschap ontstaat wanneer je durft te schakelen tussen al die lagen, net zoals een goede lasagne pas echt smaakt als alles samenkomt.
En die gelaagde aanpak? Die werkt niet alleen voor mensen met een “leidinggevende” titel, maar juist voor iedereen die met aandacht en bewustzijn in het leven wil staan. Of je nu een team aanstuurt, een gezin runt, een project draagt, of gewoon trouw wilt blijven aan jezelf in een wereldvol ruit. De kracht van diep luisteren, voelen en intuïtief handelen is voor iedereen weggelegd.
Wat levert dat op? Meer veiligheid, creativiteit en verbinding. Of dat nu thuis is, op het werk of in je eigen hoofd. Het mooiste ontstaat niet in de perfecte presentatie of het strakste rapport, maar in de momenten waarop je durft te luisteren. Ook naar wat niet wordt uitgesproken.
Dus: geef jezelf toestemming om af en toe stil te zijn, te voelen, en te vertrouwen op je eigen wijsheid. De meest waardevolle inzichten vind je zelden alleen maar in een spreadsheet, maar vaak ook in de ruimte tussen twee gedachten, of in dat kleine stemmetje dat zegt: “Dit klopt voor mij”.
De wereld kan wel meer stille krachten gebruiken, dus geef je innerlijke Hogepriesteres gerust wat meer ruimte.
Warme groet,
Tiernnadrui – Cynthia
Ik nodig je van harte uit voor de besloten Facebookgroep ‘Leiders met een Spirituele Twist’. Dit is dé plek voor exclusieve content, zachte reflecties, eerlijke verhalen en creatieve uitspattingen, altijd met die onmisbare spirituele knipoog.
En als welkomstgeschenk krijg je als nieuw lid meteen toegang tot mijn allereerste werkboek: “De eerste 3 stappen naar leiderschap met een spirituele twist.” Dit werkboek is nu exclusief beschikbaar voor groepsleden en wordt pas in september openbaar gedeeld. Klinkt dat goed? Je bent van harte welkom!
Schrijf je ook in voor mijn nieuwsbrieven voor nog extra exclusieve content en extra updates over het aankomende e-book.
Tiernnadrui 