Waarom sommige boeken niet gelezen, maar beleefd moeten worden.
Tiernnadrui
Ik heb een bekentenis. Het was lang geleden dat ik me zo vastgeketend voelde aan een verhaal. Ik heb het over De cherry blossom bookshop van Takuya Asakura. Het was geen leesafspraak; het was een onderdompeling. Het soort boek dat je in één ruk uitleest en daarna met een nostalgische zucht sluit, met een kleine angst voor het lees zwarte gat.
Ik zoek graag naar verhalen die die momenten aanraken waarop het leven niet logisch is, maar wel magisch voelt. Asakura levert dat op de perfecte, Japanse manier, zonder full on fantasy te worden.
De boekenwinkel (of is het een coffeeshop met boeken), die alleen tijdens de vluchtige periode wanneer de kersenbloesems in bloei staan opent, is zo’n plek. Er zijn drie regels om in de boekwinkel terecht te komen. Je komt er terecht bij wonderventers die helpen om je verdriet en/of verlies te plaatsen. Het is een soort healing fiction, geworteld in de troost van het alledaagse, maar overgoten met die subtiele, haast spirituele sfeer.
De schrijver weet een prachtige wereld te creëren. Elk hoofdstuk beschrijft het verhaal van andere personages, die ergens toch met elkaar verbonden lijken. En precies in die verbondenheid schuilt de ware kracht van dit boek. Het is een zachte, maar vastberaden herinnering dat iedereen iets met zich meedraagt dat nog niet geheeld is. Denk aan onverwerkt verlies, spijt, of die stille angst die je ’s nachts wakker houdt.
Naast al dit is het boek ook een ode aan boeken zelf. Elk personage dat in de boekenwinkel terecht komt houdt een boek vast dat een brug maakt tussen hun verleden en hun heden. Het boek dient als gids naar begrip en aanvaarding. Daarnaast krijg je leuke weetjes over de boeken die als toegang diende.
Je staat stil bij quotes zoals: “Je hoeft niet bang te zijn om te vergeten. Eenmaal gecreëerd blijven herinneringen en woorden onuitgewist. Ook als je het zelf volledig vergeet, zal dit nooit betekenen dat je niet hebt bestaan. Wanneer een boom in een leeg bos omvalt en er niemand om het te horen, maakt het toch geluid.”
Ik kan deze blog alleen maar afsluiten met nog een quote uit het boek dat alles zegt: “Een boek is een deur naar het onbekende; het heet iedereen die er binnenstapt van harte welkom en neemt hen mee naar allerlei verschillende tijden en plaatsen.” Dit boek maakte dit helemaal waar.
Warme groet
Tiernnadrui | Cynthia

🙏🌹
Aum Shanti
LikeLike