Litha of Midzomer, een zomerzonnewende. We vieren de kortste nacht en de langste dag. Het licht zegeviert, want de zon staat op haar hoogste punt aan de hemel. Vanaf dat moment zal haar kracht weer beginnen afnemen.
We staan aan de start van een periode van rijping. Dit zien we vooral in de natuur. Na een strijd om te bestaan wordt nu de energie gebruikt om het voortbestaan van de soort veilig te stellen. Litha is dus het ideale moment om de dingen een zetje te geven zodat ze weer in beweging kunnen komen.
Een moment om dingen te laten rijpen die afgerond moeten worden. Stil te staan bij de eigen krachten en het vrij maken van negatieve gedachten en energieën. Een periode van blijheid en levendigheid, maar ook de bewustwording dat vanaf dit moment het licht zal afnemen tot aan Yule.
Uit de geschiedenisboeken leren we dat rond midzomer vieringen met grote rituelen waren. Zo werden er kampvuren gemaakt waarrond in kring werd gedanst. In het vuur werden weleens kruiden gegooid Er werden kransen gemaakt.
Ik ben niet de heks van de grote rituelen. Magie zit in de dagelijkse dingen, die je bewust doet. Voor Litha heb ik dus zoals net als bij Beltane stilgestaan bij deze feestdag. Ik heb één van mijn heksenplekjes (ik vind het zo raar om ze altaar te noemen) aangekleed naar de zomer en een Lithakrans gemaakt.
Tijdens het maken van de krans was ik dankbaar voor de groeiprocessen dat ik afgelopen weken ben door gegaan en heb het bewustzijn gecreëerd dat veel van die dingen tijd nodig hebben om te rijpen.
In een van mijn eerste blogberichten vertelde ik dat ik mijn heks zijn, mijn spirituele leven lang heb afgeschermd voor echtgenoot en dochter, uitzondering van enkele Paranormale beurzen waar ze mee naar toe moesten. Dat was een bewuste keuze omdat ik denk dat iedereen de kans moet krijgen om zijn eigen weg te kiezen. Langs de andere kant had ik ook nooit nood om mijn heks zijn met andere te delen.
Ik draag al jaren een pentacle aan mijn ketting, dus de mensen die er nieuwsgierig naar waren/zijn konden/kunnen er openlijk naar vragen. Het is ook nooit een geheim geweest. Kortgeleden ben ik wel meer beginnen delen, via deze blog onder andere. Waarom? Omdat de tijd rijp is, omdat er ergens iemand wacht op wat ik wil delen.
Het is een beetje zoals je rijbewijs pas halen op je 37ste (zoals ik dit jaar deed). Ik heb lang de noodzaak niet gevoeld om te zelf te kunnen rijden. Tot 2018 toen mijn echtgenoot in het ziekenhuis terecht kwam en ik op niemand kon terugvallen. Dan voel je je pas afhankelijk. Het heeft dan toch nog even geduurd voor ik effectief aan het leerproces begon. Nu ik mijn rijbewijs heb, geniet ik zeker van de vrijheid dat het biedt, maar heb ik er spijt van dat ik het nooit eerder heb gehaald? Zeker niet. Ik geniet er nu meer van dan had ik het op mijn 18de gehaald. Die momenten dat ik trots ben omdat ik mijn dochter kan gaan ophalen na school, of snel iets naar mijn papa kan brengen zonder dat mijn echtgenoot moet rijden, zijn onbetaalbaar.
Enkele dagen geleden had ik een evaluatiegesprek met een medewerker, bij die gesprekken wordt er al eens afgeweken en iets persoonlijks verteld. Zo ging ons gesprek over de digitalisering van veel bedrijven dat dit toch veel jobs zal kosten. Ik legde hem uit dat er inderdaad minder mensen zouden werken binnen de bedrijven, maar het jobverlies zal op een bepaald punt opgevangen worden door de verandering in beleving van de mensen. Er gaan nieuwe jobs ontstaan, andere jobs waar menselijk contact belangrijker is. Zo gaf ik het voorbeeld dat er bijvoorbeeld meer spirituele coaches zullen zijn, of Mindfullness-coaches, omdat we allemaal bewuster willen gaan leven. Hij schoot in de lach, en legde uit dat hij mijn kijk op de zaken wel kon appreciëren. Vanuit zijn gevechtsporten leerde hij ook omgaan met energieën en dergelijke.
Chakra inzichtskaarten die ik onlangs bestelde.
Ik reageerde dat ik als heks wel genoeg wist over de energie in en rondom ons en hoe die aangewend moest worden. Maar al gauw leek hij de term heks te willen verzachten en reageerde hij dat hij niet wist dat ik met deze spiritualiteit bezig was. Ik ben er ook niet voor om iedereen een stempel op zijn hoofd te duwen, maar soms ben je iets en draag je die stempel met trots. Toch merk je dat voor sommige mensen die term nog altijd een hard woord is. Dat is zo historisch gegroeid. We krijgen het er wel uit, want ik ben helemaal geen kwaadaardig wezen dat ’s nachts kindjes in mijn ketel kookt. En de andere heksen die ik ken zijn dit evenmin.
Toen ik einde jaren 1990 mijn heks zijn omarmde, was er weinig te vinden over wat dat juist was. In die periode was het bijna hip om “Wicca” te worden. Maar anders dan traditionele hekserij, zie ik Wicca eerder als een religie, met veel regels met moetens en niet mogens en het eren van een God en een Godin. En dat ligt me helemaal niet. Dus al gauw begon ik Wicca te bestuderen en er de stukken uit te halen die ik bij mezelf herkende. Waar ik me goed bij voelde. En gaandeweg heb ik door het bestuderen van nog andere heksenstromingen mijn eigen heks zijn vorm gegeven. Dat vorm geven is nog steeds bezig. In mijn blogpost “Generalist” vertelde ik namelijk al dat ik steeds nieuwe dingen wil ontdekken. Dat is ook zo voor mijn heks zijn.
Chakrakaars, Chakrasteentjes + rozenkwarts edelsteen en een boedha die ik van mijn papa kreeg.
Zo heb ik de voorbije decennia al verschillende soorten magie in mijn kennis opgenomen. Kaarsenmagie, kleurenmagie, maanmagie, de leer van de Tarot, Inzichtkaarten, Engelen, … Iets waar ik nog weinig over weet en nu toch wel nieuwsgierigheid naar ben is de kracht van (half)edelstenen, en de filosofische begrippen en modellen van Chakra’s als energiecentra die uit het oude India afstammen.
Lijkt me alweer een boeiende reis. Om te beginnen heb ik Chakra-steentjes besteld, een Chakra armbandje, een Chakrakaars, en Chakrainzichtskaarten. Nu nog een goed boek vinden zodat ik het niet allemaal van het internet moet halen. Wat ik tot nu toe ontdekte over Chakra’s, is dat er zeven kleuren zijn verbonden aan zeven belangrijke punten (Chakra’s) in ons lichaam. En we deze best zo goed mogelijk aligneren.
Een heksensabbat die de aankomst van de zomer aankondigt. De natuur begint in volle bloei te komen, de knoppen barsten open en de loofbomen krijgen frisse nieuwe bladeren. Beltane is het feest van het nieuwe leven.
Als we naar de oude Keltische cultuur kijken in Ierland kan Beltane ook wel het feest van de vruchtbaarheid genoemd worden, in het teken van bloei en bevruchting. Volgens de Keltische mythologie is dit een dag waarop de grenzen tussen de normale werkelijkheid en de Andere Wereld vervagen en er dus allerlei wonderlijke dingen kunnen gebeuren. Zo zouden we het Elfenrijk kunnen bezoeken.
Andere hekserij-stromingen geven gelijkaardige en tegelijkertijd verschillende invullingen aan deze feestdag. De Wicca noemt het bijvoorbeeld ook May Eve (of meifeest) en doen (buiten covid-19) groepsrituelen waar onder andere een meikoningin wordt gekozen om de aardse vorm van de Godin te symboliseren.
Wat heb ik gedaan om Beltane te vieren. Eigenlijk heel weinig. Ik had gisteren een migraine aanval die mij verplichtte mijn werkdag na 3u werken stop te zetten. Heb dan een groot deel van de dag gerust, geslapen, ontspannen om van de migraine af te geraken. Deze ochtend toen ik op stond was de hoofdpijn weg, maar de migraine was nog sluimerend. Ik had last van nasymptomen en overprikkeling. Waar we normaal samen afwassen met een streepje muziek moest dit nu in stilte gebeuren. Gelukkig is dat ook kort na de middag over gegaan.
Rustige namiddag. Samen een film gekeken, voor de DC-fans, Wonder Woman 1984 is echt niet de moeite, zo een ontgoocheling. En na het avondeten, terwijl de Playstation stond te zoemen en mijn man aan het racen was, en de dochter in haar kamer rondlummelde heb ik mij dan even in de slaapkamer neer gezet met een kaars, tarotkaarten, mineralen, maanwater en plantjes en heb ik ter ere van de natuur gemediteerd.
Mijn oorspronkelijke bedoeling was naar het bos te gaan om daar een tak te vinden en er een meipaal van te maken, maar als het lichaam zegt rust, dan kan je best wel luisteren. Dus een aparte invulling gegeven aan deze feestdag.
Deze song heb ik gebruikt om mijn meditatie in te leiden.
Tiernnadrui 