Spiritualiteit – Pagina 2

Ik ben een heks

In een van mijn eerste blogberichten vertelde ik dat ik mijn heks zijn, mijn spirituele leven lang heb afgeschermd voor echtgenoot en dochter, uitzondering van enkele Paranormale beurzen waar ze mee naar toe moesten. Dat was een bewuste keuze omdat ik denk dat iedereen de kans moet krijgen om zijn eigen weg te kiezen. Langs de andere kant had ik ook nooit nood om mijn heks zijn met andere te delen.

Ik draag al jaren een pentacle aan mijn ketting, dus de mensen die er nieuwsgierig naar waren/zijn konden/kunnen er openlijk naar vragen. Het is ook nooit een geheim geweest. Kortgeleden ben ik wel meer beginnen delen, via deze blog onder andere. Waarom? Omdat de tijd rijp is, omdat er ergens iemand wacht op wat ik wil delen.

Het is een beetje zoals je rijbewijs pas halen op je 37ste (zoals ik dit jaar deed). Ik heb lang de noodzaak niet gevoeld om te zelf te kunnen rijden. Tot 2018 toen mijn echtgenoot in het ziekenhuis terecht kwam en ik op niemand kon terugvallen. Dan voel je je pas afhankelijk. Het heeft dan toch nog even geduurd voor ik effectief aan het leerproces begon. Nu ik mijn rijbewijs heb, geniet ik zeker van de vrijheid dat het biedt, maar heb ik er spijt van dat ik het nooit eerder heb gehaald? Zeker niet. Ik geniet er nu meer van dan had ik het op mijn 18de gehaald. Die momenten dat ik trots ben omdat ik mijn dochter kan gaan ophalen na school, of snel iets naar mijn papa kan brengen zonder dat mijn echtgenoot moet rijden, zijn onbetaalbaar.

Enkele dagen geleden had ik een evaluatiegesprek met een medewerker, bij die gesprekken wordt er al eens afgeweken en iets persoonlijks verteld. Zo ging ons gesprek over de digitalisering van veel bedrijven dat dit toch veel jobs zal kosten. Ik legde hem uit dat er inderdaad minder mensen zouden werken binnen de bedrijven, maar het jobverlies zal op een bepaald punt opgevangen worden door de verandering in beleving van de mensen. Er gaan nieuwe jobs ontstaan, andere jobs waar menselijk contact belangrijker is. Zo gaf ik het voorbeeld dat er bijvoorbeeld meer spirituele coaches zullen zijn, of Mindfullness-coaches, omdat we allemaal bewuster willen gaan leven. Hij schoot in de lach, en legde uit dat hij mijn kijk op de zaken wel kon appreciëren. Vanuit zijn gevechtsporten leerde hij ook omgaan met energieën en dergelijke.

Chakra inzichtskaarten die ik onlangs bestelde.

Ik reageerde dat ik als heks wel genoeg wist over de energie in en rondom ons en hoe die aangewend moest worden. Maar al gauw leek hij de term heks te willen verzachten en reageerde hij dat hij niet wist dat ik met deze spiritualiteit bezig was. Ik ben er ook niet voor om iedereen een stempel op zijn hoofd te duwen, maar soms ben je iets en draag je die stempel met trots. Toch merk je dat voor sommige mensen die term nog altijd een hard woord is. Dat is zo historisch gegroeid. We krijgen het er wel uit, want ik ben helemaal geen kwaadaardig wezen dat ’s nachts kindjes in mijn ketel kookt. En de andere heksen die ik ken zijn dit evenmin.

Toen ik einde jaren 1990 mijn heks zijn omarmde, was er weinig te vinden over wat dat juist was. In die periode was het bijna hip om “Wicca” te worden. Maar anders dan traditionele hekserij, zie ik Wicca eerder als een religie, met veel regels met moetens en niet mogens en het eren van een God en een Godin. En dat ligt me helemaal niet. Dus al gauw begon ik Wicca te bestuderen en er de stukken uit te halen die ik bij mezelf herkende. Waar ik me goed bij voelde. En gaandeweg heb ik door het bestuderen van nog andere heksenstromingen mijn eigen heks zijn vorm gegeven. Dat vorm geven is nog steeds bezig. In mijn blogpost “Generalist” vertelde ik namelijk al dat ik steeds nieuwe dingen wil ontdekken. Dat is ook zo voor mijn heks zijn.

Chakrakaars, Chakrasteentjes + rozenkwarts edelsteen en een boedha die ik van mijn papa kreeg.

Zo heb ik de voorbije decennia al verschillende soorten magie in mijn kennis opgenomen. Kaarsenmagie, kleurenmagie, maanmagie, de leer van de Tarot, Inzichtkaarten, Engelen, … Iets waar ik nog weinig over weet en nu toch wel nieuwsgierigheid naar ben is de kracht van (half)edelstenen, en de filosofische begrippen en modellen van Chakra’s als energiecentra die uit het oude India afstammen.

Lijkt me alweer een boeiende reis. Om te beginnen heb ik Chakra-steentjes besteld, een Chakra armbandje, een Chakrakaars, en Chakrainzichtskaarten. Nu nog een goed boek vinden zodat ik het niet allemaal van het internet moet halen. Wat ik tot nu toe ontdekte over Chakra’s, is dat er zeven kleuren zijn verbonden aan zeven belangrijke punten (Chakra’s) in ons lichaam. En we deze best zo goed mogelijk aligneren.

Keep on smiling! Of heu, Namasté ;-).

Beltane

Een heksensabbat die de aankomst van de zomer aankondigt. De natuur begint in volle bloei te komen, de knoppen barsten open en de loofbomen krijgen frisse nieuwe bladeren. Beltane is het feest van het nieuwe leven.

Als we naar de oude Keltische cultuur kijken in Ierland kan Beltane ook wel het feest van de vruchtbaarheid genoemd worden, in het teken van bloei en bevruchting. Volgens de Keltische mythologie is dit een dag waarop de grenzen tussen de normale werkelijkheid en de Andere Wereld vervagen en er dus allerlei wonderlijke dingen kunnen gebeuren. Zo zouden we het Elfenrijk kunnen bezoeken.

Andere hekserij-stromingen geven gelijkaardige en tegelijkertijd verschillende invullingen aan deze feestdag. De Wicca noemt het bijvoorbeeld ook May Eve (of meifeest) en doen (buiten covid-19) groepsrituelen waar onder andere een meikoningin wordt gekozen om de aardse vorm van de Godin te symboliseren.

Wat heb ik gedaan om Beltane te vieren. Eigenlijk heel weinig. Ik had gisteren een migraine aanval die mij verplichtte mijn werkdag na 3u werken stop te zetten. Heb dan een groot deel van de dag gerust, geslapen, ontspannen om van de migraine af te geraken. Deze ochtend toen ik op stond was de hoofdpijn weg, maar de migraine was nog sluimerend. Ik had last van nasymptomen en overprikkeling. Waar we normaal samen afwassen met een streepje muziek moest dit nu in stilte gebeuren. Gelukkig is dat ook kort na de middag over gegaan.

Rustige namiddag. Samen een film gekeken, voor de DC-fans, Wonder Woman 1984 is echt niet de moeite, zo een ontgoocheling. En na het avondeten, terwijl de Playstation stond te zoemen en mijn man aan het racen was, en de dochter in haar kamer rondlummelde heb ik mij dan even in de slaapkamer neer gezet met een kaars, tarotkaarten, mineralen, maanwater en plantjes en heb ik ter ere van de natuur gemediteerd.

Mijn oorspronkelijke bedoeling was naar het bos te gaan om daar een tak te vinden en er een meipaal van te maken, maar als het lichaam zegt rust, dan kan je best wel luisteren. Dus een aparte invulling gegeven aan deze feestdag.

Deze song heb ik gebruikt om mijn meditatie in te leiden.

Keep on smiling!

Persoonlijke zoektocht

Op één of andere manier zijn we allemaal ergens wel bezig met spiritualiteit. Zelf een atheïst, die niet in opperwezens gelooft heeft een spirituele kant die misschien minder grondig aanwezig is dan bij andere.

In België heeft een gezin vaak een Rooms Katholieke oorsprong, waar spiritualiteit vooral ervaren wordt door de toepassing van de bijbel, het naar de kerk gaan en het volgen van de verschillende eucharistievieringen. We hebben net nog Pasen gevierd. De herrijzenis van Jezus Christus. De Paashaas heeft dit weekend bij menig kind in de tuin, woonkamer, slaapkamer, keuken paaseieren verstopt. Met rieten mandjes in de hand werd er naarstig gezocht naar al dat lekkers. Om de herrijzenis van Jezus te vieren met onze kinderen grijpen we terug naar een geschiedkundige gebeurtenis die voor de geboorte van Jezus zijn oorsprong vond.

Waar komt de Paashaas vandaan?

Google maar eens “Waar komt de Paashaas vandaan?”. Ik heb genoten van de lectuur in ieder geval. Zoals bij vele “bijverschijnselen” bij feestdagen is het vaak een mengeling van heidense gebruiken en katholieke feesten. Zo vond ik bij mijn zoektocht naar de herkomst van de Paashaas een verhaal rond de Godin Ostara. Volgens dat verhaal zou een klein meisje een gewond volgetje hebben gevonden, om het te kunnen redden bad ze tot Ostara om hulp. De toegesnelde Godin zag dat het vogeltje niet te genezen viel en veranderde het in een haas. De Godin vertelde aan het meisje, dat éénmaal per jaar deze haas terug zou komen om gekleurde eieren te leggen.

Bovenstaande vind ik één van de mooiste versies, ook een versie die aantoont dat de Germaanse stam waar dit verhaal zijn oorsprong zou vinden in wedergeboorte geloofde. Een vogel komt terug als haas.

Als je verder graaft zal je nog verschillende mythes terugvinden. Na het lezen van de verschillende mythes maakte ik mij nog steeds de bedenking waarom de paashaas of paas klokken verbonden zijn aan Pasen? Daarover vond ik dan toch een artikel op een Nederlandse website. Al mogen we niet alles zomaar geloven wat er op het internet staat, het is niet de moeite waard om zwaar wetenschappelijk onderzoek te doen en de geschiedenisboeken uit te pluizen, toch? Het is maar de Paashaas, net zoals de Sint iets wat onze ouders gebruikte om het leven wat meer kleur te geven. En om die reden geven we het ook door aan onze eigen kinderen en gaven ons grootouders het door aan onze ouders, en ga zo maar generaties verder.

De meeste plaubisele uitleg lijkt mij dat dit het werk is van de zendelingen die vroeger op pad werden gestuurd om de heidenen te bekeren tot het Christendom. In een poging tot het bekeren werden Heidense en Christelijke rituelen gecombineerd.

Mijn 14-jarige dochter is op spirituele zoektocht.

Wat een uitleg om te komen aan wat ik effectief wilde vertellen vandaag. Mijn 14-jarige dochter is op spirituele zoektocht. Na haar geboorte hebben we de keuze gemaakt om haar te laten dopen, echter op haar zes jaar mocht ze zelf kiezen of ze haar eerste communie deed of lentefeest. Ze heeft dus twee maal lentefeest gedaan en volgde in de lagere school Zedenleer. Voor een stuk onze keuze omdat ik het onnodig vond om haar op jonge leeftijd een geloof op te leggen. We leven in de vrije Westerse wereld, en keuze van geloof is één van deze vrijheden. Of zou dit toch moeten zijn.

Ik heb een Katholieke opvoeding genoten, deed mijn eerste communie (2 keer) en mijn plechtige + vormsel. Ons mama was cathechiste en papa was ook actief in de kerk. We zongen mee in het kerkkoor. Op zatervoormiddag repetitie en op zondag de mis zingen. We gingen dus wekelijks naar de kerk. Dat veranderde toen we vanuit het Brusselse Laken vertrokken en in Oost-Vlaanderen gingen wonen. Er werd niet meer zo vaak naar de kerk gegaan, we maakte geen deel meer uit van het kerkkoor, …

Als er een opperwezen bestaat die ons de juiste richting moet uitwijzen, dan is dat een verdomd gruwelijk wezen, een psychopaat!

Rond mijn 16 jaar, midden in de puberteit, een periode waar ik veel in vraag stelde begon ik interesse te krijgen in andere godsdiensten, geloven, spirituele dingen. Ik heb toen veel gelezen over het boedhisme, hindoeïsme, … . Na een tijd kwam ik Wicca tegen, een natuurreligie die in de jaren 1950 werd gepopulariseerd door Gerald Gardner. Zeer interessant, maar ik kon mij er nog niet in vinden. Wicca is net zoals het Boedhisme, het Katholisisme, en andere een georganiseerd geloof met regeltjes en verplichtingen tot gevolg, waarin het vereren van een God, Godin of beide of meerdere Goden nog steeds een belangrijke rol spelen. En net daar kon ik mij niet in vinden. Als er een opperwezen bestaat die ons de juiste richting moet uitwijzen, dan is dat een verdomd gruwelijk wezen, een psychopaat!

Een deel van de moderne Wicca had mij wel voor zich gewonnen, het deel waar je samen leeft met de natuur, waar energie een grote rol speelt. Zo kwam ik ook terecht bij het Paganisme en nog andere soorten natuurrelegies. Uit al die verschillende stromingen neem ik de zaken die het beste bij mij passen als individu. Ik deed aan Mindfullness nog voor het in de mode was om mindfull te zijn. En dat wou ik voor mijn dochter ook. Niet dat ze eclectische heks werd (om het toch maar een stempel te geven) maar dat ze haar eigen spirituele weg vond/vindt, door gebruik te maken van de invloeden van de verschillend religies, zijnde het Godvereringen, natuurvereringen, volledig ongelovig zijn. Het maakt niet uit, zolang ze de kans krijgt om uit te groeien tot de persoon die ze wil zijn.

Dus heb ik haar een eigen dek tarotkaarten cadeau gedaan.

Onlangs lagen we samen in mijn slaapkamer tv te kijken, hare papa was voetbal aan het kijken in de woonkamer. Vaak zijn dat ook momenten waar de mama-dochter babbels onstaan en ik meer te weten kom over wat er in de mooie hoofdje van haar rond gaat (ja ik weet het, elke mama vindt haar eigen kinderen mooi, maar ik heb echt wel een knappe dochter, hahaha). Zo kwam ons gesprek ineens uit bij Astrologie, ze had een app geïnstalleerd die de daghoroscooop aan geeft. Ik vertelde haar dat ik mij ooit verdiept had in de astrologie. Door er verder over te babbelen kwam het gesprek ineens uit bij mijn Tarot-kaarten, die ik haar toonde. Ik heb haar dan ook wel moeten uitleggen dat ze ze

niet mocht aanraken om vermenging van energie tegen te gaan. Ze vertelde toen dat ze daar wel wou leren mee om gaan en meer over wou te weten komen enzo. Dus heb ik haar een eigen dek tarotkaarten cadeau gedaan. Eigenlijk twee, de basis Riders Waite Tarot, maar ook één voor de Moderne Heks. De tekeningen zijn leuker en misschien voor haar jonge geest makkelijker te interpreteren.

Nu is het hopen dat het tijdens mijn week verlof volgende week toch maar wat mooi weer is, dat we de natuur kunnen in trekken en ik haar kan vertellen over de energie van zichzelf en van de natuur die de tarot kaarten nodig heeft om als goede raadgever met haar mee door het leven te gaan. Al ben ik mij bewust dat ze er waarschijnlijk ook speels mee zal om gaan en dat ik op TikTok vermoedelijk filmpjes ga zien verschijnen waar ze waarzeggertje speelt enzo. Ach dat mag. Hoe meer ze de kaarten in de hand neemt hoe beter ze haar leren kennen. En wanneer ze dan echt hun raad nodig heeft zullen ze helpen.

En voor de pessimisten die dit lezen. Mijn leven als heks is afgedekt gebleven voor haar, mijn spirituele beleving is van mij persoonlijk noch mijn man noch mijn dochter werden beïnvloed. Dus de aantrek van mijn dochter naar deze spirituele weg werd haar niet ingeprent door mij. De keren dat ze als peuter/kleuter mee was naar een paranormale beurs zullen niet de grote invloed zijn geweest. Ze zit nu op een katholieke school waar ze enkel Rooms Katholieke Godsdienst kan volgen, en nog maakt ze haar vrije keuze over wat ze wil. Indien ze mij vraagt om mijn spiritualiteit te delen zal ik dit natuurlijk doen, want dat zijn kwaliteitsmomenten met je kinderen dat elke ouder wel wil hebben.