Over de weg naar Halloween

Oktober. De eerste volledige herfstmaand. Ook de griezelmaand. Al sinds ik kind was keek ik in oktober graag naar de griezelfilms die ze op tv gaven. En die traditie ben ik blijven houden. Tegenwoordig regelmatig ook met de dochter die meekijkt. Al kijkt ze liever naar de modernere horror dan de traditionele griezels.

31 oktober is het Halloween / Samhain. Ik vind het “commerciële feest” al even leuk als het heksenfeest. Beide zijn voor mij wel twee afzonderlijke zaken, al zijn ze ontstaan uit dezelfde geschiedenis. Halloween draait om het griezelfeest, om elkaar de stuipen op het lijf te jagen. Plezier maken. Ook in de decoratie in huis vind ik dat leuk. De oranje pompoenen, de zwarte kaarsen, de doodskoppen en griezels.

Verdwenen Johnny

Over doodskoppen gesproken, één van mijn oudste en mooiste Halloweendecoratie stukken is verdwenen, nergens meer te vinden in de kelder. Ik hoop dat hij alsnog opduikt. Ik heb iets gelijkaardigs gezocht op het internet en zag dat de Fun zo een doodshoofd met hoed op verkocht. Helaas was hij niet meer beschikbaar hier in de Fun bij ons in de stad. En op de webshop is hij ook uitverkocht. Dus laten we het er maar bij. Misschien duikt Johnny wel nog op als we het één en het ander verzetten in de kelder. Ik heb wel uit de Fun enkele andere decoratie stukken meegebracht. Pompoenvormige kaarshouders en een pompoen met een spookhuisje in.

Naast het griezelfeest heb je ook het jaarfeest gevierd door heksen (en andere): Samhain. In de periode tussen Mabon en Samhain voel je de herfst groeien. De energie voelt anders aan, minder speels dan in de zomer. Samhain is het laatste oogstfeest. Daarom maak ik van deze periode gebruik om stil te staan bij wat ik bereikt heb. Om bewust te worden van wat ik niet meer nodig heb en dit los te laten.

Oktober staat dit jaar meer dan andere jaren in het teken van loslaten. Begin oktober ben ik een nieuwe functie gestart, totaal iets anders dan het operationele van de dienst schade waar ik toch iets meer dan een decennium met passie heb gewerkt. Het was tijd om een nieuwe wereld te ontdekken binnen het bedrijf en een nieuw groeiproces te starten voor mezelf net als voor mijn collega’s. Gezien er nog geen vervanger is gevonden sta ik nog wel deels in mijn vorige functie. Dat maakt het loslaten zachter, ik laat het stap voor stap gaan als sta ik wel te popelen om me volop in de nieuwe wereld te storten.

Dus, ja, ik was over Samhain bezig. Naast de laatste oogst en de symboliek van het los laten, zijn er verschillende heksenstromingen die deze periode ook zien als een periode om de voorouders te eren. Je kunt het linken met naar het kerkhof gaan op één november. Dit doe ikzelf minder. Ik wacht niet op oktober of de aanloop naar Samhain. Ik eer mijn voorouders wanneer ik daar nood aan heb. We zijn toch ook alle dagen dankbaar voor het leven dan we leiden?

Mijn heksenplekje klaar voor Samhain

Zoals rond elk jaarfeest, en bij elke wijziging van seizoen, of wanneer ik er gewoon zin in heb. Heb ik niet alleen maar de versiering in het appartement veranderd, maar ook mijn heksenplekje (ik weiger het nog altijd altaar te noemen) aangepast met de elementen die voor mij passen bij de energie die bij Samhain hoort.

In de oude Keltische Cultuur werd de overgang van de zomerperiode naar de winterperiode gevierd. Ook was 1 november nieuwjaar. Dus 31 oktober oudejaarsavond. Omdat er geloofd werd dat de sluiers tussen de werelden op dat moment dunner was, en men bang was voor kwaadaardige zielen die onze wereld zouden binnentreden, droegen de Kelten maskers bij het vieren van de overgang.

Een ander gebruik was het organiseren van feestmaaltijden en bij het dekken van de tafel extra borden bij te zetten voor de overledenen. Er werd hun lievelingsmaaltijd voorgeschoteld. Voor het raam werden kaarsen geplaatst zodat de dierbaren hun weg naar huis terugvonden.

Ik ga nu mijn weg vinden naar een griezelfilm. Keep on frightening!

Litha

Litha of Midzomer, een zomerzonnewende. We vieren de kortste nacht en de langste dag. Het licht zegeviert, want de zon staat op haar hoogste punt aan de hemel. Vanaf dat moment zal haar kracht weer beginnen afnemen.

We staan aan de start van een periode van rijping. Dit zien we vooral in de natuur. Na een strijd om te bestaan wordt nu de energie gebruikt om het voortbestaan van de soort veilig te stellen. Litha is dus het ideale moment om de dingen een zetje te geven zodat ze weer in beweging kunnen komen.

Een moment om dingen te laten rijpen die afgerond moeten worden. Stil te staan bij de eigen krachten en het vrij maken van negatieve gedachten en energieën. Een periode van blijheid en levendigheid, maar ook de bewustwording dat vanaf dit moment het licht zal afnemen tot aan Yule.

Uit de geschiedenisboeken leren we dat rond midzomer vieringen met grote rituelen waren. Zo werden er kampvuren gemaakt waarrond in kring werd gedanst. In het vuur werden weleens kruiden gegooid Er werden kransen gemaakt.

Ik ben niet de heks van de grote rituelen. Magie zit in de dagelijkse dingen, die je bewust doet. Voor Litha heb ik dus zoals net als bij Beltane stilgestaan bij deze feestdag. Ik heb één van mijn heksenplekjes (ik vind het zo raar om ze altaar te noemen) aangekleed naar de zomer en een Lithakrans gemaakt.

Tijdens het maken van de krans was ik dankbaar voor de groeiprocessen dat ik afgelopen weken ben door gegaan en heb het bewustzijn gecreëerd dat veel van die dingen tijd nodig hebben om te rijpen.

Blessed be!

Keep on smiling.