Veertig

Op 9 maart ben ik 40 jaar geworden. Sommige zeggen: “een nieuwe voordeur”, andere zeggen: “welkom op tram vier”.

Het is waar dat er weer een tijdvak van tien jaar in het boek van mijn leven is volgeschreven. Het was een indrukwekkend hoofdstuk. Net zoals bij iedereen, zijn de afgelopen tien jaar gevuld met mooie herinneringen, uitdagingen, groeipijnen, moeilijke momenten, maar ook met momenten waarop we trots mogen zijn.

Mijn dochter is van kleuter naar tiener gegroeid. Nu een prachtige 16-jarige dame die goed weet hoe ze in het leven wil staan.

Ik heb in de flair gestaan, in 2013, een artikel over het leven na pesten tijdens de jeugdjaren.

In de afgelopen decennium kregen we de kans om onszelf echt te verwennen met een vakantie, en we hebben inmiddels diverse andere reizen achter de rug.  Met de auto naar het Noorden van Frankrijk. Maar we hebben ook de kans gekregen om vliegvakanties te doen.

We zijn in Brussel blijven werken en de metro nemen wanneer nodig, ook na de aanslagen in 2016. Ik vind het nog steeds een beetje eng als ik aan die tijd denk, toen er overal militairen waren.

We zijn naar een meer aangename en gezonde woning verhuisd. Hebben ons voor het eerste een nieuw wagen kunnen kopen in plaats van een tweedehands. Waren toen wel verdrietig dat we Alfred de PT Cruiser moesten afgeven.

Ik heb mijn mama moeten afgeven aan het hiernamaals. Vijf jaar later, als ik een leuke gebeurtenis meemaak of een fier moment over mijn dochter wil delen, heb ik nog steeds de reflex om haar een sms’je te sturen.

Er zijn prachtige mensen in mijn leven gekomen. Er zijn nieuwe vriendschappen gesloten, en bestaande vriendschappen zijn weer nieuw leven ingeblazen.

We zijn niet gek geworden tijdens de quarantaine van de gezondheidscrisis, en hebben in de nasleep een nieuw ritme opgebouwd met evenwicht tussen gezin en werk (zie, zie, ik heb eerst gezin gezet en dan werk he!).

Het behalen van mijn rijbewijs heeft ertoe bijgedragen dat ik minder afhankelijk ben geworden van anderen. Hoewel ik het nog steeds prettig vind als mijn man voor me rijdt en me ergens naartoe brengt.

Dankzij de kansen die ik kreeg of die ik zelf gegrepen heb, ben ik enorm kunnen groeien op werkgebied.

In het algemeen kijk ik uit naar het volgende decennium in mijn leven, dat zal beginnen met een zware beproeving, want we weten dat ik mijn vader ook vrij snel zal moeten afstaan aan het hiernamaals. Het is daarom zo belangrijk voor me dat ik mijn leven en dat van de mensen om me heen vier.

We hebben minder tijd dan we denken, dus laten we ervoor zorgen dat het de moeite waard is.