Tag archief: Snelle blog’s

Bloganuary-schrijfprompt

Schrijf over een aantal van je favoriete familietradities.

Bekijk alle reacties

Familietradities – een onderwerp dat me echt doet stilstaan. Het lijkt wel alsof een groot deel van onze familietradities verdwenen is, vooral na het overlijden van mijn ouders. Zelfs de jaren getekend door Covid hebben enkele van onze tradities stilgelegd, en die zijn nooit meer hersteld. Het is nu een lastige vraag om te beantwoorden. Terwijl ik dit typ en nadenk, komt er niets specifieks naar boven.

Misschien maak ik het te groot in mijn hoofd. Zouden het niet ook die kleine dingen kunnen zijn die we constant doen omdat het gewoon de manier is waarop we het altijd doen? Bijvoorbeeld, als ik met mijn dochter ga winkelen in Aalst, volgen we altijd dezelfde route. Is dat eerder een gewoonte dan een traditie? Traditioneel gezien lijken tradities te ontstaan uit gewoontes. Misschien denk ik er nu te diep over na.

Vroeger was het een traditie om op kerstavond als dessert een stukje Viennetta te eten. Dit jaar dacht ik: laten we dat nog eens doen. We kochten een Viennetta. Helaas, het recept is veranderd en het smaakt niet meer zo lekker. Een oud nostalgisch gevoel werd beschadigd.

Volgens het woordenboek is de definitie van een traditie: een gebruik of gewoonte die van de ene generatie op de andere wordt doorgegeven.

Bij het lezen van deze zin realiseer ik me dat ik misschien wel een traditie-dooddoener ben. Ik heb veel familiegewoontes simpelweg naast me neergelegd omdat ik er niet meer de waarde van zag. En andere gewoontes heb ik misschien zo sterk overgenomen dat ze nu deel uitmaken van mijn persoonlijkheid, zonder dat ik me er bewust van ben dat ik ze uitvoer als traditie.

Tijdens deze overpeinzing bedenk ik me dat mijn dochter eigenlijk een mooie traditie heeft. Mijn ouders hadden, sinds de geboorte van een van hun kleinkinderen, een houten kistje staan. Niet erg groot, maar groot genoeg om te vullen met doosjes kinderchocoladerepen. Voor mijn vader overleed, kreeg mijn dochter dat kistje. Nu staat het op haar kamer en vult ze het nog steeds met kinderchocoladerepen. Ik ben ervan overtuigd dat ze dit nog heel lang zal blijven doen. Het is mijn favoriete traditie die mijn dochter van haar grootouders heeft overgenomen – een prachtig symbool van de liefde die ze voor elkaar hadden.

Bloganuari schrijfopdracht

Wat doe je het liefst in je vrije tijd?

Bekijk alle reacties

Op zich lijkt deze vraag sterk op een eerder gestelde vraag: “Wat zijn je hobby’s?” Wordt deze vraag gesteld om de consistentie van de antwoorden te meten?

Maar wat bedoelen we eigenlijk met “vrije tijd”? Is het de tijd die we niet aan werk of verplichtingen moeten besteden? Is het de tijd die overblijft wanneer anderen besluiten dat je even geen aandacht aan hen hoeft te schenken? Zijn het die kostbare momenten waarin je volledig aan jezelf kunt wijden? Of zijn het die waardevolle ogenblikken waarin je herinneringen creëert met de mensen van wie je houdt?

Als je het internet raadpleegt over de betekenis van vrije tijd, krijg je ongeveer het volgende antwoord:

Vrije tijd omvat de momenten buiten verplichtingen zoals werk en studie, waarin ontspanning en persoonlijke activiteiten centraal staan. Het biedt de mogelijkheid voor plezier, het beoefenen van hobby’s en het versterken van het algehele welzijn. Diverse activiteiten, zoals lezen, sporten en reizen, maken vrije tijd tot een waardevol aspect van een gebalanceerde en gezonde levensstijl.

Dus, als ik moet antwoorden op de vraag hoe ik mijn vrije tijd invul, krijg je deels standaard antwoorden: lezen, af en toe wandelen, voor de televisie zitten, bloggen, videogamen, creatief bezig zijn met haken, breien, tunisch haken, rondlopen met mijn fototoestel om mooie beelden te maken, experimenteren met ChatGPT, en veel te vaak mijn iPhone gebruiken… Andere antwoorden omvatten: tijd nemen om te bezinnen, in mezelf keren, dagdromen, mijn energie reguleren, mijn hekseninstinct laten werken, bezig zijn met hekserij, mijn gezin plagen en af en toe met mijn dochter rondrijden en me vervelen.

Verbaasd dat “me vervelen” in het lijstje staat? Vervelen is gezond! Een matige verveling heeft positieve aspecten voor onze mentale gezondheid. Het stimuleert ons (en zeker onze kinderen) om ons creatieve brein te activeren, nieuwe interesses te ontwikkelen, of gewoon wat rust te nemen. Het is pas als die verveling langdurig aanhoudt dat er negatieve gevolgen kunnen ontstaan. Zoals bij alles is een natuurlijke, gezonde balans nodig.

Bloganuari schrijfopdracht

Waarover klaag je het meest?

Bekijk alle reacties

Oh la la, klagen, staat dat echt in mijn woordenboek? Hoewel ik me graag aansluit bij de dertig dagen zonder klagen initiatieven en bekend sta als een “het glas is halfvol” persoon, moet ik eerlijk toegeven dat zelfs positivo’s af en toe klagen.

Laten we eens nadenken over mijn persoonlijke klaagtriggers. Mensen die zelf constant klagen, daar kan ik stiekem ook wel over klagen. Ik bedenk dan dat het eigenlijk helemaal niet zo moeilijk is om wat meer te relativeren. Of wat dacht je van in de rij staan in de winkel of wachten op een bestelling die niet snel genoeg komt? Dan raak ik ongeduldig en vrees ik dat ik bij anderen overkom als een klager.

Een andere trigger is mensen die hun verantwoordelijkheid niet nemen en de slachtofferrol zo goed spelen dat ze zelf gaan geloven dat ze het slachtoffer zijn van beslissingen van anderen. Of diegenen die liever zeuren en klagen dan even na te denken of iets een probleem is of een beperking. Een probleem kan je gemakkelijk aanpakken en een beperking leer je gewoon te accepteren.

We hebben niet altijd controle over ons hele leven, maar we hebben wel invloed op hoe we met uitdagingen omgaan en welke rol we zelf willen spelen. Persoonlijk wil ik niet de rol van de klager op me nemen, dat maakt me gewoon ongelukkig. Dat betekent niet dat het nooit goed voelt om dramatisch te zijn over iets en het vervolgens los te laten, maar jezelf wentelen in medelijden heeft weinig nut.

Natuurlijk, we zijn allemaal uniek. Voor sommigen is het gemakkelijker dan voor anderen om de cirkel van klagen te doorbreken en hun eigen cirkel van invloed te bepalen om een gevoel van ongeluk te beperken. En laten we eerlijk zijn, als we moe zijn of veel te verwerken hebben gehad, is de verleiding om te klagen over kleine en grote dingen een gemakkelijke weg. Alleen kost klagen zoveel energie, en die investeer ik liever in plagen ;-).