Straf uitzitten om er bij te horen.

In het zesde leerjaar heb ik eens een “straf” ondergaan gewoon omdat ik er eindelijk eens bij zou horen.

Tijdens een speeltijd besloten een paar kinderen van de klas een leerling uit te lachen omdat hij combat shoes droeg. Er werd hem van alles naar zijn hoofd geslingerd en hij mocht niet mee spelen met tikkertje. Ik deed niet mee, zit op een bankje te observeren.

De klasgenoot ging klagen bij de juf die de bewaking op zich nam. Waarop de juf belde en iedere leerling van het zesde leerjaar bij haar riep. We kregen een uitbrander en moesten allemaal de rest van de speeltijd tegen de muur gaan staan. Enkele leerlingen die ook niet mee hadden gedaan aan het gepest kwamen in opstand en zeiden dat ze er niets mee te maken hadden. De gepeste leerling zei dat dit klopte en ze mochten verder gaan voetballen. Ik reageerde echter niet en bleef bij de pestkoppen tegen de muur staan. Gewoon om er eens even bij te horen.

Aan het einde van de speeltijd gingen we in de rij staan. Gaf onze eigen juf ons ook nog eens een uitbrander. Onderweg naar het klaslokaal sprak combat shoe gast me aan en vroeg waarom ik tegen de muur was blijven staan. Ik kon geen reden verzinnen. Hij is toen wel nog tegen de juf gaan zeggen dat ik niet bij de pestkoppen zat om ervoor te zorgen dat ik niet nog eens straf moest schrijven ook. En toen pas voelde ik me een beetje alsof ik er bij hoorde, want iemand kwam voor mij op.

Keep on smiling!