Balanceren tussen tegenpolen
Soms voelt het alsof ik met één voet in de vergaderzaal sta, en met de andere in het bos bij volle maan. Een constante spagaat, zeg maar. Ik ben nog volop aan het leren hoe ik die twee, op het eerste gezicht zo verschillende, werelden écht met elkaar kan verbinden. Het doel? Niet langer delen van mezelf verliezen in het proces, maar juist mijn hele zelf omarmen – ongeacht waar ik sta. Want, hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik besef dat die twee werelden misschien wel dichter bij elkaar liggen dan we denken.
Ik ben onderweg, op mijn eigen tempo.
Ik ben onderweg, op mijn eigen tempo. De ene dag zet ik een dappere stap vooruit; er verschijnt een kristal op mijn bureau, of ik maak na een meeting voorzichtig een opmerking over ‘energie’. Het zijn die kleine, zichtbare gebaren die mijn innerlijke wereld een plek geven. De andere dag trek ik me dan weer even terug in de veilige schaduw.
Soms vertel ik voluit over hoe je bij volle maan je energie kunt opladen en wat de gunstige effecten van maanwater zijn. Andere momenten luister ik gewoon mee naar collega’s die enthousiast vertellen over de nieuwste Netflix-serie, of wat ze nu weer voor hilarisch avontuur met de kinderen beleefden. Als introvert is smalltalk nu eenmaal geen energiegever. En als introverte heks? Tja, laten we zeggen dat het niet altijd even boeiend is. Maar ook dat is deel van de dans, van het vinden van mijn eigen ritme in deze twee tegenpolen in mijn wereld.
Een tikkeltje magie
Iedereen gaat balancerend door het leven, op zijn of haar eigen manier. Misschien ziet jouw spagaat er totaal anders uit; sta je met één voet in een strak maatpak en met de andere in die comfortabele yogabroek. Of je bent die rationele spreadsheet-held die stiekem in de avond de tekens van het universum probeert te ontcijferen. Hoe dan ook: we zijn met velen, die proberen meer te doen wat écht klopt, in plaats van simpelweg te doen wat ‘hoort’.
Dat alles uiteraard binnen de grenzen van professionaliteit. We willen tenslotte geen onnodige anarchie creëren in de vergaderzaal. Hoewel een beetje gecontroleerde chaos soms best grappig kan zijn, toch?
We bewandelen allemaal een kronkelend pad vol kleine overwinningen, ongemakkelijke stiltes, en soms een flinke struikeling. Het mooie is: hoe vaker we een stukje extra van onszelf durven laten zien, hoe groter we de ruimte maken die we kunnen innemen. Zo normaliseren we het gesprek over energie, intuïtie of zelfs een tikkeltje magie op de werkvloer, stap voor stap.
Te nuchter voor onzin
Nu, het is natuurlijk makkelijker om dit allemaal neer te schrijven dan om het daadwerkelijk te dóen. Soms sta ik er nog steeds bij stil dat mijn professionaliteit in vraag gesteld kan worden door mijn ‘magische’ kant. De reacties wanneer ik het woord heks in de mond neem om mezelf ermee te bestempelen, zijn namelijk niet altijd de meest warme, zeg maar.
“Jij bent toch te nuchter voor dat soort onzin?” of “Geloof je daar echt in?” Die zinnen komen regelmatig voorbij. En dan heb je nog de flauwe grapjes (en ik weet héél veel over flauwe grapjes, dus dat wil wat zeggen!). Denk aan: “Ga je mij betoveren?” of “Zolang je mij maar niet vervloekt?” (Die laatste persoon loopt nu trouwens rond met een vloek op zijn schouders, hahaha).
Maar hé, ik ben intussen een veertigplusser! Ik kan echt niet meer wakker liggen van wat mensen over mij denken. En misschien had ik wel gewild dat ik dat als twintiger ook al zo aanvoelde. Maar ook dat maakt deel uit van de paden die we bewandelen, toch? Elke stap, elke ervaring, hoe ongemakkelijk soms ook, vormt wie we vandaag zijn.
Kleur bekennen
Toch is er telkens weer die kleine keuze om wel iets te delen, om kleur te bekennen. En onlangs bekende ik keihard kleur door “Leiderschap met een Spirituele Twist” in het leven te roepen. Dat doe ik niet voor de aandacht, of omdat ik vind dat mijn mening de belangrijkste is. Nee, ik doe het voor die ene persoon die zachtjes denkt: “Ik geloof ook in meer dan harde feiten.” Of juist voor die ene rationele spreadsheet-held die stiekem benieuwd is naar wat maanwater eigenlijk doet.
Het zijn die kleine momenten van herkenning en verbinding die de weg effenen voor meer openheid. En soms? Soms is het gewoon lachen. Want als je met een knipoog over je “magische kant” babbelt, blijft zelfs de grootste cynicus een beetje nieuwsgierig.
Twijfel nooit aan je eigen kracht.
Het blijft altijd spannend om jezelf te laten zien, zelfs als je geen spiritueel pad bewandelt. Maar twijfel nooit aan je eigen kracht en het feit dat openheid ervoor zorgt dat er iemand geïnspireerd wordt door jouw verhaal, of je nu een heksenhoed opzet of niet.
Warme groet
Tiernnadrui – Cynthia
Ik nodig je van harte uit voor de besloten Facebookgroep ‘Leiders met een Spirituele Twist’. Dit is dé plek voor exclusieve content, zachte reflecties, eerlijke verhalen en creatieve uitspattingen, altijd met die onmisbare spirituele knipoog.
En als welkomsgeschenk krijg je als nieuw lid meteen toegang tot mijn allereerste werkboek: “De eerste 3 stappen naar leiderschap met een spirituele twist.” Dit werkboek is nu exclusief beschikbaar voor groepsleden en wordt pas in september openbaar gedeeld. Klinkt dat goed? Je bent van harte welkom!
Schrijf je ook in voor mijn nieuwsbrieven voor nog extra exclusieve content en extra updates over het aankomende e-book.
Tiernnadrui 