Ik besloot eind vorige week om het aankomende verlengde weekend te verlengen met een extra verlofdag (eigenlijk anderhalve). Ik nam dus gisterennamiddag verlof, en vandaag. Morgen is het een feestdag en vrijdag is een brugdag. Ik ben dus vijf en halve dag werkvrij.
Wie vandaag of eerder deze week mijn outlookkalender heeft bekeken (alleen collega’s dus), zal de notatie “Mental health day” zien staan hebben in plaats van het gewoonlijke “VERLOF”. Ik noteerde “Mental health day” omdat ik deze extra verlofdag (anderhalve dag) echt nodig had voor mijn eigen psychisch en fysisch evenwicht. En niet omdat ik leuke plannen had voor deze week. Niets onaangenaam aan een mentale gezondheidsdag, rode draad door deze dag is ontspannen en herbronnen.
Een rustgevende herbronnende bewuste douche.
Deze voormiddag ben ik iets langer in bed blijven liggen, terwijl dochter en echtgenoot de gewoonlijke dagroutine lieten plaatsvinden. Na het opstaan rustig in de zetel ontbeten en even tv gekeken. En dan was het tijd voor pure badkamer me-time: gezichtsmaskertjes, douchen met producten uit de Ritual of Hammam collectie (zalige geuren). Niet zo een gehaaste douche waar je je haar wast, inzeept, afspoelt, conditioner op doen, afspoelen en klaar. Nee, echt een rustgevende herbronnende bewuste douche. Zo een douche waar je geniet van het warme water dat over je lichaam stroomt, waar je extra aandacht hebt terwijl je je haar verzorgt met shampoo, afronden met een zalige body scrub. En zo ben je al snel halverwege de voormiddag.
De reden dat er in mijn outlookkalender “Mental health day” staat is simpel, omdat ik effectief een dag heb genomen om aan ontspanning en herbronning te werken. Ik had vandaag nodig om volgende week weer met nieuwe moed aan een nieuwe werkperiode te beginnen. Het moet niet onder stoelen of banken gestoken worden, de werkdruk is hoog, de omstandigheden zijn vreemd en dat vergt veel energie. Energie die helaas niet altijd opnieuw bijgevuld kan worden zonder er even tussen uit te glippen. En welk voorbeeld geef ik aan mijn medewerkers als ik blijf doorgaan, verander in een stresszombie en niet meer de ondersteuning kan geven waar ze recht op hebben.
In een eerder blogbericht vertelde ik dat ik de grens tussen werken en privéleven weer meer probeerde af te lijnen.
Mijn volgende verlof staat gepland in de maand augustus. Eigenlijk is dit nog ver weg om te blijven doorgaan zonder af en toe eens te herbronnen. En soms is een weekend niet voldoende. In een eerder blogbericht vertelde ik dat ik de grens tussen werken en privéleven weer meer probeerde af te lijnen. Wel verrassing, nu enkele weken later was deze grens weer aan het vervagen. Ik voelde mezelf terug negatiever worden, minder bestand tegen opmerkingen. Mijn vermogen om te relativeren werd ondermijnd door doemdenken. Creatief nadenken over processen wijzigde in: “we hebben het altijd zo gedaan”. Mails uit mijn werkmailbox bekeek ik opnieuw tijdens mijn avonduren (privétijd dus). Het schuldgevoel dat ik niet elk probleem heb kunnen oplossen bengelde weer boven mijn hoofd. Behalve een wandeling met collega’s, bewoog ik ook weer veel minder. En de snoepkast werd weer op mijn vraag aangevuld en was snel leeg. Ga zo maar verder. Deze neerwaartse spiraal kon toch niet blijven doorgaan tot augustus.
Het enige positieve dat ik nog deed was lezen en met mijn spiritualiteit bezig zijn. En nog altijd oog hebben voor de dochter en echtgenoot (misschien op een minder positieve manier?).
Ik kan het iedereen aanraden, neem af en toe een mentale gezondheidsdag.
Ik kan het iedereen aanraden, neem af en toe een mentale gezondheidsdag. Want mentaal moe zijn is een goede reden om even te stoppen en te herbronnen. Zo zorgen we er voor ons zelf toch voor dat we niet in burn out of dergelijke gaan.
Wanneer zou je best zo een dag nemen?
Als je:
- je overweldigt voelt;
- gestresseerd bent;
- concentratievermogen afneemt (zowel op het werk als thuis);
- snel geïrriteerd geraakt (sneller dan normaal).
Anders omschreven, als je leven een bord zou zijn, waar de groenten, het vlees en de patatjes de secties van je leven zijn (werk, familie, sociaal leven, …) en je hebt het gevoel dat dat bord overvol ligt. Dan is het tijd om een pauze in te lassen en voor jezelf te zorgen. Natuurlijk zijn er momenten dat we ons gewoon wat minder voelen, dat zijn de normale ups & downs in het leven. De keuze om voor deze dagen een pauze in te lassen ligt in onszelf. We kunnen natuurlijk niet voor elke slechte dag even verlof nemen.
Na het nemen van zo een mentale gezondheidsdag wil ik ervoor gezorgd hebben dat ik:
- ontstressed ben;
- mijn emoties terug onder controle heb;
- ontspannen ben;
- alles terug in het juiste perspectief kan zetten;
- uitgerust ben;
- en een stap kan terug zetten om alles te herevalueren.
Een heel programma voor enkele dagen, gelukkig hangt het allemaal wel een beetje samen. Eerlijk toegegeven, het is gemakkelijk aan te raden om verlof te nemen. Ik mag van geluk spreken dat ik in een sector werk waar ze redelijk gul zijn met het aantal verlofdagen per jaar. Als we er rekening mee houden dat een “groot verlof” 15 werkdagen is, dan kan ik eigenlijk 2 periodes “groot verlof” nemen per werkjaar. Mooi meegenomen. Gezien één keer drie weken verlof nemen voldoende is voor mij, en ik verder twee keer een weekje tijdens een schoolvakantie neem, is er nog voldoende ruimte over voor snipperdagen. Deze snipperdagen verdeel ik tussen verlofdagen die nodige zijn om iets in het privéleven te regelen en snipperdagen als “Mental health days”.
Over die dagen om in het privéleven iets geregeld te krijgen hebben we dan ook wel geluk bij mijn werkgever want sinds kort zijn we overgegaan naar een werkregime waar we, wanneer nodig en wanneer mogelijk, onze werkdag kunnen versnipperen. Een luxe privilege.
Ondanks bovenstaande privileges zou het toch wel een zaligheid zijn moesten onze werkgevers ons de kans geven om enkele keren per jaar een mentale gezondheidsdag te nemen zonder die dagen van onze verlofteller te moeten af geven. Een mooie investering in het welzijn van medewerkers.
Keep on smiling!
Tiernnadrui 