Tarot

Als we het leven bekijken als een weg die we moeten afleggen van punt a naar punt b. Niet in rechte lijn, maar met 1001 kruispunten waar we zelf moeten kiezen of we naar links, rechts of rechtdoor gaan. Zonder GPS. Dan is het leven toch een mooie uitdaging.

Hoe kiezen we de kant die we op gaan? Ik denk dat er op die vraag honderden verschillende antwoorden kunnen gegeven worden. Als je aan één persoon de vraag stelt: “Hoe neem jij een beslissing?” Dan zal die vermoedelijk antwoorden dat het afhangt van het soort beslissing dat genomen moet worden.

Buikgevoel

Als we onze blik even naar ons eigen verleden draaien en kijken naar de kruispunten die ons gebracht hebben tot wie we zijn. Dan zien we dat we duizenden kleine en minder kleine beslissingen hebben genomen op evenveel manieren. Intuïtieve personen gaan af op hun buikgevoel, hun intuïtie. De meer rationele denker weegt de voor- en nadelen af. De durver kiest zonder voorkennis en gaat ervoor. De angsthaas zal een risico-berekening maken en kiezen voor de veiligste weg. Nog iemand anders zal gaan voor de weg van de minste weerstand.

Wie je ook bent, er is iets wat je leidt. Ikzelf ga het liefst af op mijn intuïtie, ook op werkgebied zal ik eerst mijn buikgevoel volgen, verplicht worden om af te toetsen of het wel klopt, even rationeel moeten denken en de nodige informatie verzamelen om aan te tonen dat mijn intuïtie het bij het rechte eind had (het heeft nog zelden fout gezeten, of ik wil het mij niet herinneren). Maar soms zegt mijn intuïtie: “Tiernnadrui, tijd om stil te staan bij de volgende stap”.

Stilstaan

En hoe gebeurt dat stilstaan dan? We vragen raad aan ouders en familie, vrienden en collega’s, ervaren hulpverleners, de sterren en de maan. Al de raad die we krijgen is welkom, maar de beslissing zelf zit al in ons, en moet er gewoon uit komen. Op dat punt neem ik mijn raadgevers ter handen. Mijn tarot-kaarten. Nog nooit hebben ze mij belogen, want ze vertellen mij niet wat ik moet doen, ze tonen mij de weg naar wat ik al weet.

Ik gebruik mijn tarot-kaarten niet enkel voor het nemen van moeilijke beslissingen. Bijna dagelijks leg ik een kaart die mij doet stilstaan bij mijn dag, bij mijn reacties, bij het waarom ik mij voel hoe ik mij voel en hoe ik mijn energie op een postieve manier kan aanwenden.

Lang heb ik enkel de Raider/Wite tarot gebruikt. Op dit moment ligt mijn dek van The Light Seer’s Tarot mij meer. Ze zijn vrolijker. Dit zorgt er wel eens voor dat ik de situatie positiever maak dan wat ze werklijk is. Maar hey je bent een positivo of je bent het niet. Ik heb ook al jaren een dek liggen getekend door Victoria Frances, een artieste van Spaanse origine die prachtige illustraties maakt. Prachtig maar donker, een beetje gothisch. Dus vrij moeilijk om er een juist gevoel bij te hebben. Heb trouwens ooit een puzzel cadeau gekregen met een illustratie van haar. Hangt nog steeds niet boven mijn bed, want ik puzzel niet graag, en nog niemand gevonden die hem kan af maken.

Keep on smiling!