In een van mijn eerste blogberichten vertelde ik dat ik mijn heks zijn, mijn spirituele leven lang heb afgeschermd voor echtgenoot en dochter, uitzondering van enkele Paranormale beurzen waar ze mee naar toe moesten. Dat was een bewuste keuze omdat ik denk dat iedereen de kans moet krijgen om zijn eigen weg te kiezen. Langs de andere kant had ik ook nooit nood om mijn heks zijn met andere te delen.
Ik draag al jaren een pentacle aan mijn ketting, dus de mensen die er nieuwsgierig naar waren/zijn konden/kunnen er openlijk naar vragen. Het is ook nooit een geheim geweest. Kortgeleden ben ik wel meer beginnen delen, via deze blog onder andere. Waarom? Omdat de tijd rijp is, omdat er ergens iemand wacht op wat ik wil delen.
Het is een beetje zoals je rijbewijs pas halen op je 37ste (zoals ik dit jaar deed). Ik heb lang de noodzaak niet gevoeld om te zelf te kunnen rijden. Tot 2018 toen mijn echtgenoot in het ziekenhuis terecht kwam en ik op niemand kon terugvallen. Dan voel je je pas afhankelijk. Het heeft dan toch nog even geduurd voor ik effectief aan het leerproces begon. Nu ik mijn rijbewijs heb, geniet ik zeker van de vrijheid dat het biedt, maar heb ik er spijt van dat ik het nooit eerder heb gehaald? Zeker niet. Ik geniet er nu meer van dan had ik het op mijn 18de gehaald. Die momenten dat ik trots ben omdat ik mijn dochter kan gaan ophalen na school, of snel iets naar mijn papa kan brengen zonder dat mijn echtgenoot moet rijden, zijn onbetaalbaar.
Enkele dagen geleden had ik een evaluatiegesprek met een medewerker, bij die gesprekken wordt er al eens afgeweken en iets persoonlijks verteld. Zo ging ons gesprek over de digitalisering van veel bedrijven dat dit toch veel jobs zal kosten. Ik legde hem uit dat er inderdaad minder mensen zouden werken binnen de bedrijven, maar het jobverlies zal op een bepaald punt opgevangen worden door de verandering in beleving van de mensen. Er gaan nieuwe jobs ontstaan, andere jobs waar menselijk contact belangrijker is. Zo gaf ik het voorbeeld dat er bijvoorbeeld meer spirituele coaches zullen zijn, of Mindfullness-coaches, omdat we allemaal bewuster willen gaan leven. Hij schoot in de lach, en legde uit dat hij mijn kijk op de zaken wel kon appreciëren. Vanuit zijn gevechtsporten leerde hij ook omgaan met energieën en dergelijke.
Ik reageerde dat ik als heks wel genoeg wist over de energie in en rondom ons en hoe die aangewend moest worden. Maar al gauw leek hij de term heks te willen verzachten en reageerde hij dat hij niet wist dat ik met deze spiritualiteit bezig was. Ik ben er ook niet voor om iedereen een stempel op zijn hoofd te duwen, maar soms ben je iets en draag je die stempel met trots. Toch merk je dat voor sommige mensen die term nog altijd een hard woord is. Dat is zo historisch gegroeid. We krijgen het er wel uit, want ik ben helemaal geen kwaadaardig wezen dat ’s nachts kindjes in mijn ketel kookt. En de andere heksen die ik ken zijn dit evenmin.
Toen ik einde jaren 1990 mijn heks zijn omarmde, was er weinig te vinden over wat dat juist was. In die periode was het bijna hip om “Wicca” te worden. Maar anders dan traditionele hekserij, zie ik Wicca eerder als een religie, met veel regels met moetens en niet mogens en het eren van een God en een Godin. En dat ligt me helemaal niet. Dus al gauw begon ik Wicca te bestuderen en er de stukken uit te halen die ik bij mezelf herkende. Waar ik me goed bij voelde. En gaandeweg heb ik door het bestuderen van nog andere heksenstromingen mijn eigen heks zijn vorm gegeven. Dat vorm geven is nog steeds bezig. In mijn blogpost “Generalist” vertelde ik namelijk al dat ik steeds nieuwe dingen wil ontdekken. Dat is ook zo voor mijn heks zijn.
Zo heb ik de voorbije decennia al verschillende soorten magie in mijn kennis opgenomen. Kaarsenmagie, kleurenmagie, maanmagie, de leer van de Tarot, Inzichtkaarten, Engelen, … Iets waar ik nog weinig over weet en nu toch wel nieuwsgierigheid naar ben is de kracht van (half)edelstenen, en de filosofische begrippen en modellen van Chakra’s als energiecentra die uit het oude India afstammen.
Lijkt me alweer een boeiende reis. Om te beginnen heb ik Chakra-steentjes besteld, een Chakra armbandje, een Chakrakaars, en Chakrainzichtskaarten. Nu nog een goed boek vinden zodat ik het niet allemaal van het internet moet halen. Wat ik tot nu toe ontdekte over Chakra’s, is dat er zeven kleuren zijn verbonden aan zeven belangrijke punten (Chakra’s) in ons lichaam. En we deze best zo goed mogelijk aligneren.
Keep on smiling! Of heu, Namasté ;-).
Tiernnadrui 